کد مطلب:314815 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:191
نذورات حضرت عباس برای زوار
دهه اول محرم 1332 شمسی بود. به زیارت عتبات عالیات رفته بودم همسرم یك حلقه گوشواره نذری به حضرت ابوالفضل (علیه السلام) داشتند. و سفارش كردند كه آن ها را به ضریح حضرت ابوالفضل العباس تقدیم كنم. پس از مشرف و زیارت حضرت گوشواره ها را از جیبم درآوردم از توی پارچه اش باز كردم در بالای سر حضرت مقابل ضریح مطهر به ذهنم خطور كرد كه نذورات حضرت را به صرف زوار می رسانند و من هم زوار و استحقاق دارم با تردید به طرف پایین پای حضرت آمدم به حق خود حضرت قسم از توی مشتم گوشواره ها نفهمیدم چه شد الله اكبر و شدیدا ناراحت بودم مغضوب خدا و مغضوب حضرت قرار بگیرم دو روز بعد كرامتی مشاهده آن آرامش قلبم گردید اضطراب برطرف شد. در مقام شریف حضرت یونس در كنار سد فرات پدرم را ملاقات كردم چون پدرم ساكن مراغه و من ساكن قم بودم از مشرف شدن ایشان من خبر نداشتم و از مشرف شدن من ایشان خبر نداشتند. ملاقات ایشان ایجاد فرح و سرور برای من آرامش زیاد و
[ صفحه 340]
رفع اضطراب و قرینه عفو و اعتماض از ناحیه گوشواره ها نشد.
[ صفحه 340]
رفع اضطراب و قرینه عفو و اعتماض از ناحیه گوشواره ها نشد.